Graauw 4 pakt dozijn in Oostburg

Oostburg 2 – Graauw 4 [ 12 - 0] (Competitie)

In een sportieve duel tegen Oostburg 2 moest Graauw 4 een dozijn doelpunten toestaan. Behalve de eerste twintig minuten, konden we de thuisclub aardig van ons afhouden. Maar daarna begon het doelpuntenfestijn. Zelf hielden we helaas de nul. Meer dan drie schoten van ver hebben we niks aan kansen gecreëerd.  De nieuwe realiteit in dit “ontsierde” seizoen.

Na lange tijd weer terug in Oostburg. Zoals ik in mijn vorig verslag beschreef was de laatste wedstrijd op deze bodem ergens in 2014. Het laatste punt pakte we hier in 2003 waarbij negen leeuwen de nul hielden. Dat was nog met acht man en invallers als Paul Staes, Carlo Saman en Frank Buck. Dat zelfde seizoen hadden we overigens eerder wel eens punten tegen ze gepakt maar meestal won Oostburg, uit en thuis. Vaak ook terecht.

Ondertussen is er veel verandert. Oostburg 1 en 2 voetballen op zaterdag en Oostburg 3 is, dankzij de KNVB regels, herdoopt naar Oostburg 2; anders zouden iedereen snappen wie-wie is. Iets wat we zelf als vv Graauw vaker mee gemaakt hebben. Wat ook verandert is, is dat men dit seizoen de vijfde en zesde klasse door elkaar gehaald heeft. Graauw 4 is één van de drie zesde klassers in, deze competitie. Graauw 3 onderging hetzelfde lot. En dat zouden we merken in de uitslag.

Graauw 4 had op zich voldoende mensen in Oostburg. Zeven afmeldingen  waardoor er twee wissels op de bank naast Coach Martijn terecht kwamen. Zelfs twee van onze supporters hadden de weg naar Oostburg gevonden.

Wat de wedstrijd zelf betreft: daar valt niet veel te vertellen. Het was éénrichtingsverkeer naar het Graauwse doel. De eerste twintig minuten kregen we nog de mogelijkheid om iets aan opbouw te doen maar veel verder dan een schot van buiten de zestien kregen we niet. Eerlijk is eerlijk: Oostburg was niet alleen beter, ze waren ook iets gretiger. En na het vallen van het eerste doelpunt ging het opeens wat makkelijker. Die eerste was een ongelukkige klutsbal op een afgezwaaide corner waarbij eerst onze laatste man de bal met het hoofd schampte, met bijna in het zelfde moment het schampen van het hoofd van de laatste man van Oostburg. Steve stond prima te keepen maar had hier geen antwoord op. Daarna waaide er nog een voorzet de verre hoek in.

Het vervolg mag zich raden. Oostburg was goed op elkaar ingespeeld en het was zichtbaar dat de oud-eerste elftalspelers elkaar goed konden vinden. Het eindigde dus, zoals Edward zei: met een dozijn aan tegendoelpunten. Steve en Edward waren degene die de meeste tegendoelpunten verijdelt hebben anders was de score nog iets meer opgelopen. Een dubbeldozijn had makkelijk gekund.

Al met al: deze wedstrijden moeten nu eenmaal gespeeld worden. Wellicht kunnen we eens stunten tegen één van de voormalig vijfde klassers. Wat we niet moeten doen is onszelf aanpraten dat we zeer slecht kunnen voetballen. Deze mannen zijn gewoon beter. Punt. Volgende seizoen is de indeling weer helemaal anders. De KNVB kan dit niet nog een seizoen doen. Dan houden we geen amateurs meer over.

André de Winkel

Foto’s van Martijn Seghers