Graauw 4 start te laat met voetballen!
Vogelwaarde 3 – Graauw 4 [ 4 - 3] (Competitie)
Na een koude en natte winterstop had Graauw 4 blijkbaar last van een winterstop-dip. We voetbalden lekker mee maar konden niet voorkomen dat Vogelwaarde na zestig minuten op 4-0 stond. Daarna vond Graauw het genoeg en begon met meer passie te spelen. We kwamen terug tot 4-3 en kregen zelfs de beste kansen voor de gelijkmaker.
Bij het wederzien na de winterstop was de algemene tendens dat de winterstop wel erg lang duurde. Maar dat viel uiteindelijk wel mee. Als we weer de jaarlijkse statistieken er bij pakken dan is dat iets meer dan gemiddeld maar zeker niet zolang als seizoen 2017-2018 waarbij het zeventien weken duurde.
Nog niet iedereen was voorbereid op hervatting van de competitie. Maar liefst zes afmeldingen waardoor we een paar liefhebbers moesten vinden om op deze gure winterse dag mee te reizen naar Vogelwaarde, We maakten van keeper Bryan zijn diensten gebruik omdat Steve wel kon spelen maar nog niet voldoende hersteld was om op de goal te staan. Tevens konden we Robbrecht vinden als extra verdediger. Voor onze supporters is het nooit te koud al waren de aantallen wel iets minder dan andere edities.
Graauw begon slecht aan de eerste helft. Misschien wel twijfelachtig. Veel onnodig balverlies waardoor Vogelwaarde, in het blauw, elke keer makkelijk kon oppikken. Echt heel gevaarlijk werd het nooit maar bij een vrije trap viel de bal precies op die ene aanvaller die de bal naar het midden kopte en een collega kon scoren. We stonden tussenin maar konden de bal niet wegspelen. Net voor rust kregen we nog een counter om de oren die ook dankzij balverlies wellicht voorkomen had kunnen worden. Maar Vogelwaarde strafte het goed af. Daartussen in hadden we speldenprikken met af en toe goede kansen maar nooit zo goed dat we aanspraak konden maken op een doelpunt.
In de rust was het even stil. Dit was niet het Graauw wat we kenden van voor de winterstop. Strijd en Passie moest geleverd worden. En zo geschiedde. Euh.. Althans. Uiteindelijk maar niet onmiddellijk. Eerst kregen we vrij snel twee knullige doelpunt om de oren. De eerste was een counter en de tweede een vreemde aanval waarbij een hakje en miscommunicatie er voor zorgde dat we 4-0 achter stonden.
En dan daarna toch de strijd en passie. Een kwartier in de tweede helft kon uw verslaggever de keeper opjagen en verassend genoeg dwingen in een fout. Die schoot de bal zo maar in de voeten van Perry die niet aarzelde en netjes binnenschoot. Dat opjagen van de keeper heeft bijna nooit effect. Maar deze keer gelukkig wel. Dat was de beloning van hard werk in de tweede helft. Niet veel later kon Bjorn op links door naar de zestien maar werd aan de kant van de goal geblokt door een verdediger. Met wat heen en weer gekap en gedraai wachtte hij op het juiste moment van aansluiten van medespelers. En die kwam er in de hulp van wederom Perry. Hij wist raad met de teruggespeelde bal en verschanste voor de twee de keer de keeper.
Graauw ging door en had een tien minuten voor tijd nog een goal via een terugspeelbal van Perry op de aanstormende Edward. Met een hard schot tussen de palen maakte hij de eerste van dit seizoen. Het had nog wel gekker gekund als we hierna iets zorgvuldiger waren geweest. Een enkele keer verloren we de bal en had Vogelwaarde nog een kans om weer uit te lopen. Maar de gelijkmaker voor ons zat er zeker in. De allerlaatste grote mogelijkheid was voor Perry die met een afstandsschot van buiten de zestien zijn bal net over de lat zag zeilen. De keeper was hier zeker kansloos.
Een gelijkspel zou de verhouding echter niet goed weergeven. De thuisclub had het grootste gedeelte van de wedstrijd de overhand. Graauw kwam gewoon te laat op gang. Als we nog een kwartier hadden gespeeld dan was het misschien nog wel gebeurt maar goed: het is niet voor niets dat negentig minuten de max is. Al met al een leuke en sportieve pot. Dat laatste kwam waarschijnlijk ook de scheids die prima floot. Jammer dat de volgende wedstrijd dan pas weer over twee weken is.
André de Winkel
Foto’s van Richard Meyners
