Graauw 4 herpakt zich te laat tegen de nummer 2!
Terneuzen 4 – Graauw 4 [ 5 - 2] (Competitie)
Uit naar de nummer twee liet Graauw twee gezichten zien. In de eerste helft hield men zich aanvankelijk redelijk staande, maar moesten we in de laatste tien minuten toch erkennen dat foutjes tegen Terneuzen 4 keihard afgestraft werden. In de tweede helft een ander gezicht. We konden meteen voor gevaar zorgen en zaten een paar keer bij een mooi doelpunt maar dat duurde tot vijf minuten voor tijd. Hoewel de tweede (en derde helft ) gewonnen bleven we toch puntloos.
Het was vies weer in de polder. Terwijl het noorden van Nederland de hele dag in een waterig zonnetje zat bleef het hier in de regio bij het eerste. Als weerman Jos Broeke niet met pensioen gegaan was (kwisvraag!) had hij zo het omroep zeeland weerbericht geopend. Het regende lichtjes bij aankomst in Terneuzen en naarmate de dag vorderde werd het steeds meer. Voor het merendeel van de selectie geen reden om niet te voetballen: we zijn niet echt mooi weer voetballers. Met vier wissels zag de bank er weer stralend uit. Alleen Remco en Mika waren thuis gebleven. Edward, vandaag even team-loos, kon dan na de korte onderhandelingen over de gage met Graauw 4 mee om de nodige voetbal-vitaminen op te doen. Gelukkig zijn onze supporters ook niet van suiker dus die waren er ook weer bijna allemaal.
Vanaf de aftrap waren we eigenlijk goed bezig. Dachten we. De thuisploeg liet ons aan de bal en terwijl we die een beetje rond tikten kwamen ze er razendsnel uit met een counter en stonden we 1-0 achter. Geen nood: met vereende krachten konden we een zevental minuten later gelijk maken. Ronny gaf een mooie voorzet aan Jaap die rand zestien de bal met links lifte. Geholpen door een zwarte-rood been ging deze netjes over de keeper in het netje. Niet veel later kreeg Edward bij een vrije trap de kans om van dichtbij koppend te scoren maar deze werd net over de deklat geschopt. Weer een aanval later zaten we even niet op te letten en keken we weer tegen een achterstand aan:2-1 en nog niks aan de hand. Toen we even later bij een corner weer niet goed opgelet hadden kreeg Terneuzen de mogelijkheid om laag binnen te koppen.
Maar toch gaven we nog niet op. We kregen ook wel kansen maar het moet gezegd dat vanaf dat moment Terneuzen met iets meer vertrouwen ging spelen en we vaker achteruit gedwongen werden. Het voor ons middenveldspel onder druk met veel balverlies, gecombineerd met verdedigen en fraaie reddingen van de keeper. Onze goallie Steve was man-of-the-match met een aantal prima reddingen maar eigenlijk wil je dat helemaal niet. Net voor rust liepen we leeg leek het. In luttele minuten kregen we nog twee doelpunten tegen terwijl we te lang de bal vasthielden terwijl tegenstander ons onder druk zette. Deze namen over en stonden dan al min of meer in de zestien waarna ze met een één-twee van dichtbij raak mochten schieten. Pfff..
In de rust werd de gehele bank ingebracht. Karel, Bjorn, Perry en Brian mochten het laten zien. En dat ging eigenlijk wel aardig. We zagen van alles voorbij komen: Bjorn meteen met een snoekduik richting de goal, op aangeven van Brian. Karel met een paar solo’s. Edward die van dichtbij mocht koppen en daarna de bal aan Ronny bezorgde. Die laatste kopte naar de grond waarna de bal over de lat verdween. Vervolgens had Bjorn nog een kansje en waren er nog wat corners en vrije trappen. Zelfs Manuel mocht nog eens vanaf randje zestien aanleggen. Maar we hadden niet de scherpte om dichterbij te komen. Terneuzen overigens ook niet. Het was duidelijk dat ze de tweede helft even overrompeld waren maar na een kwartier deden ze weer mee; al had het vertrouwen even een deuk opgelopen. We konden ze echter niet beletten onze Steve te teisteren. Die was gelukkig ook in de tweede helft de beste zodat het doel verder schoon bleef. Het slotspektakel was voor Bjorn. Met wederom een mooie voorzet van rechts kon hij weer laten zien hoe je laag invliegende over het kunstgras de bal keihard tegen de netten kan koppen. 5-2 maar helaas was het toen wel gelopen.
Als we die twee doelpuntjes net voor ruist niet tegen hadden gekregen dan hadden we in de tweede helft nog voor een verrassing kunnen zorgen. We wonnen de tweede én derde helft maar het levert niks op, dan alleen wat spelplezier. Dat kwam mede ook door de prima leiding van de heer Huitema, die had alles onder controle en maakte er een leuke wedstrijd van. Om dan maar met Loesje af te sluiten: ”Verliezen van ploegen die boven je staan is geen schande.” Als je onze plaats op de ranglijst kent dan kunnen we dat inmiddels elke week wel herhalen.
André de Winkel
