Graauw 4 toont veerkracht te Steen!
Op een vroege februari ochtend te Steen zag Graauw 4 de drie punten uit handen glippen in de eerste helft. In een leuk en sportief duel liep Graauw in het mes door bij een tweetal aanvallen kennis te maken met de snelle counters van Steen. Zelf hadden we ook kansen maar verzaakten weer te verzilveren. In de tweede helft toonde Graauw de veerkracht. Daar waar we normaal in de tweede helft verliezen gaven we nu alles om de stand nog naar 4-3 te brengen maar een allerlaatste zondagochtendschot zorgde er voor dat de wedstrijd definitief in het slot kwam te zitten.
Steen 5 – Graauw 4 [ 5 - 3] (Competitie)
Met bijna de complete selectie trok Graauw op een bewolkte maar droge zondagochtend al vroeg naar Steen. Bijna voltallig: alleen Johan had Corvée van de carnavalsavond er voor. Hij stond nog de zaal aan te vegen toen de wedstrijd begon. Verder iedereen present al waren Richard en ondergetekende nog gehavend na Koewacht. Menno had wel zijn tas bij maar alleen voor noodgevallen. Dat bleek later niet nodig. Waarom ook: we hadden vier wissels. Uiteraard hadden we ook een flinke supportersschare bij ons. Opvallend: voor het eerst sinds jaren stonden er meer supporters bij de tegenstander dan bij ons! Is ons al decennia niet overkomen.
Bij aanvang van de wedstrijd streden beiden ploegen om het overwicht op het middenveld maar dat werd onbeslist. Veel balverlies aan beiden kanten; de serieuze aanvallen kwamen dan vanaf de zijkanten. Steen probeerde eerst maar werd gelukkig afgewimpeld. Daarna kreeg Graauw een paar goede kansen. Maar bij het missen van de netten kwam Steen er telkens razendsnel uit met een paar mooie doelpunten. Zowel Perry, Ronny, Karel en Bacha kregen hierna een aantal goede kansen maar we kregen de bal gewoon weer niet binnen. Zelfs de paal en lat waren ons niet goed gezind. Aan de andere kant kon Steen nog wel twee keer doel bewust bezig zijn. Van de drie goals had Steve er misschien één kunnen keren maar de rest waren allemaal buiten zijn bereik. Hij was weer in vorm.
Met een domper de rust in dus. Vreemd want we dachten weer lekker in de wedstrijd te zitten maar toch keken toch weer tegen een achterstand aan. Alle koppen en neuzen weer dezelfde kant op: we gaan nog voor de gelijkmaker. En dat lukte ook nog bijna. Bjorn kwam er bij in de spits en met een enorme inzet van iedereen werd aanval na aanval opgezet maar ook met veel inzet verdedigd. Dat resulteerde bijvoorbeeld in een mooie aanval van Jaap met een breedtepass van links naar rechts. Karel stond buitenspel maar de pass was in de kluts geraakt tussen Karel en een tweetal verdedigers waarbij de grensrechter zo eerlijk was, dat hij het niet goed had kunnen zien van wie de bal kwam. Chapeau! Want bij alle andere tegenstanders zou de vlag al lang naar boven gehesen worden. Goed dat onze eerlijke Graauwse vlaggers meer navolging vinden. Enfin: Karel er door en hij ronde het één op één met de keeper goed af. Niet veel later was er een handsbal in de zestien gezien met als resultaat dat Karel weer de keeper mocht beproeven. 4-2. Zou het dan nog?
Ondertussen ging Steen natuurlijk ook verder maar we (lees onze verdedigers) konden het doel verder schoon houden. Karel en Bjorn kregen samen nog twee mooie kansen alvorens Manuel zich er nog eens mee ging bemoeien. Die ging door op links, inclusief panna, en mocht zo naar de achterlijn doorlopen. Even aarzelde hij om zelf in de korte hoek binnen te schieten maar gelukkig zag hij Bjorn aankomen stormen en gaf net op het juiste moment de bal voor op de vijf meter lijn aan de eerste paal. Een binnentikker voor Bjorn.
Met nog wat pressie en nog meer kansjes bleven we strijden voor wat het waard was maar een zondagsschot van Steen, vóór de zestien hard in de kruising, zorgde er voor dat onze inzet in nul punten eindigde. Hierna was de wedstrijd namelijk zo goed als gespeeld en bleven we met lege handen achter. Nou ja, niet helemaal met lege handen. We lieten in de tweede helft zien dat we heus niet op de laatste plaats hoeven te eindigen als we maar voor elkaar vechten. Negentig minuten lang.
Al met al een leuke en sportieve wedstrijd. Mede ook door de scheids, de heer Vervaet, die beide kanten liet spelen en ingreep waar nodig. Gewoon objectief. Zo kan het ook.
André de Winkel
