Loon naar werken voor Graauw 4
Graauw 4 – Vogelwaarde 3 [3-0] (Competitie)
Het leek wel hoog zomer op de Graauw. Een prachtige dag voor het strand. Maar eerst voetballen. De zon was hard en heftig maar het kon allemaal nog prima. Met slecht twee geblesseerden, een afmelding en een werkende coach hadden de achtergebleven coaches veel te kiezen. De supporters konden fijn plaatsnemen op de schaduwrijke tribune waar een fijn fris windje doorheen blies.
Het ging aardig gelijk op in de eerste helft. In een sportieve wedstrijd kregen beiden ploegen een paar uitgespeelde kansen waarbij Graauw iets betere kansen kreeg. Aan onze kant hield Steve ons in de wedstrijd met een paar goede reddingen. Zelf waren we niet scherp in de zestien van Vogelwaarde. Met Jaap (net naast vanaf twee meter), Karel (één op één richting keeper) en Perry (van veraf naast voor een leeg doel) hadden we de grootste mogelijkheid om op voorsprong te komen maar het gebeurde niet.
Na rust een ander beeld. Ondanks het uitdelen van de Dextro werd Graauw licht in de verdrukking gespeeld door de bezoekers. Veel lopende mensen en combinaties tot de zestien wat resulteerde in schoten van ver. En dat was verre van nauwkeurig of houdbaar door Steve. Die liet zich weer een aantal keren goed zien als keeper wat hem in mijn ogen man-of-the-match maakte.
Na twintig minuten gooiden de coaches er een andere opstelling in en kwam de wedstrijd weer naar ons toe. Of Vogelwaarde was moe gestreden; dat kan ook. In eerste instantie nog een aantal passes die niet aankwamen maar naarmate de wedstrijd vorderde werd dat steeds beter. Eerst werd nog een vrije trap van Bjorn prima gepareerd; daarna konden we de eerste treffer bejubelen. Karel veroverde bal op het middenveld en bezorgden die bij de rechtsbuiten vrijlopende Bjorn. Heel even liep hij er mee richting de achterlijn waarna de voorzet op het hoofd van Karel geslingerd werd. De bal klutste dan nog even tussen hem en de keer maar rolde vervolgens wel binnen. Karel: ”Zodra je de bal ziet aankomen, weet je al dat die binnenvalt, maar je het moet het dan nog wel even doen!”.
De tweede was een klein kwartier voor het einde. Ook Perry veroverde de bal op het middenveld wat aantoonde dat we die stevig in handen hadden. Hij maakte zich los van twee tegen standers en kon uit een ooghoek Bjorn zien vertrekken. Met een ultieme pass, met rechts, kwam de bal bij Bjorn die hem heel even mee name en vervolgens op slinkse wijze rechts van de keeper binnen liet stuiteren. Niet hard, wel effectief. Daarna was de ban wel gebroken en hield Vogelwaarde de deur achterin steeds verder open. De hardwerkende Bacha ging er op links vandoor, trok naar binnen richting de goal en schoot vervolgens hard op doel. De keeper kon de bal naar afweren maar niet pakken. Die viel dan weer voor de voeten van de meegelopen Bryan. Kalm en beheerst tikte hij de bal binnen.
Een fijne beloning van een reeks aan wedstrijden waar we zeker punten moesten pakken maar ons dat telkens belet werd door allerlei factoren. Nu stonden we er ook weer voor elkaar en iedereen werkte hard. Om maar met Karel te spreken: als je de wedstrijd ziet dan weet je dat je punten kan pakken maar dat moet je het wel nog even doen. Vandaag deden we het.
