Graauw 4 komt te kort tegen Corn Boys 4

Corn Boys 4 - Graauw 4  [5-0] (Competitie)

Op een zonovergoten dag in April ging Graauw 4 onderuit tegen Corn Boys. In de eerste helft ging het aanvankelijk gelijkwaardig op waarbij Corn Boys wellicht meer balbezit had maar Graauw ook zeker kansen kreeg. Net voor rust een rommelige goal tegen. Na rust werd pijnlijk duidelijk dat de selectie te mager was vandaag. Er waren geen wissels meer en pijntjes moesten verbeten worden. We eindigden de wedstrijd met tien man en een verder lege bank. Dat het dan slechts 5-0 was, was een wonder.

De uitwedstrijd naar Corn Boys was geen gemakkelijke opgave voor de technische staf. Met alle blessures  die we al hadden (Martijn en Steve T.) kwam daar Karel weer bij. Hij dacht hersteld te zijn van een kleine blessure maar het was te ernstig om daar in een wedstrijd verdere schade aan op te lopen. Verder een batterij van mensen die vandaag om uiteenlopende redenen niet aanwezig konden zijn. Jammer want we hadden ze stuk voor stuk kunnen gebruiken. Het veld was keihard, maar voor het idee, werd het oefenveld wel besproeid. Een zonovergoten dag en onze supporters weer langs de lijn: wat kon ons gebeuren?

Beide ploegen maakten aanvankelijk een goede, sportieve, start. Corn Boys had meer de bal maar onze verdediging stond goed. Omdat we te vaak de lange bal speelden hadden we iets meer balverlies dan gewild. Echte counters waren schaars en brachten ons niet veel.  Ook de thuisclub kon niet echt doorpakken. We hadden twee corners achter elkaar, van Bryan, die ze netjes voor de goal slingerde. Op inzet van Bjorn en Paul werd tot twee keer goed ingegrepen door de keeper. We kregen de bal er niet in. Corn Boys helaas wel. Bij een counter die volgde op één van de corners kwam men nagenoeg alleen op Jaap af en met een vervelende kluts viel de bal voor de voeten van een aanvaller die hem binnenschoot. Net voor rust een domper.

In de rust werd duidelijk dat we gehavend maar nog niet verslagen waren. Hoewel de bank leeg was, en meerderen pijntjes hadden vanwege het harde veld, gingen we er vol voor.  Misschien iets te vol. Een tweetal aanvallen werden door de tegenstander omgezet in counters en kregen we twee uitgespeelde kansen om de oren. Daarna leken we het weer op te pakken maar een vierde tegengoal, overduidelijk hands, werd niet gezien. Ondanks dat wij sportief waren bleek Corn Boys dat allerminst. Ze durfden de scheids niet te vertellen dat de bal met de hand gespeeld was en de scheids zelf had het niet gezien. Daarna werd de sfeer grimmiger. Duwen in de rug, schouderduwen zonder bal in “beider speelbereik”, werd al gedaan maar nu met een schepje er boven op. Misschien dat we daarom wat minder focus hadden en er nog twee om de oren kregen. Zelf hadden we ook nog wel kansen, maar ontbeerden het geluk. Dat had de thuisploeg wel. Op het harde veld klutste de bal alle kanten op, vaak in het voordeel van de tegenpartij. Wellicht waren ze het ook gewend  om hier op te spelen. Eenmaal met tien spelers, was de koek wel een beetje op en was het alleen nog maar verdedigen. Dat het slechts bij vijf tegentreffers bleef was een wonder.

Jammer dat we niet genoeg spelers hadden om negentig minuten alles te geven. Als we een volledige bezetting hadden gehad dan hadden we zeker hier met drie punten van het veld gestapt. Wat ik persoonlijk ook een beetje sneu vind is de sportiviteit. Dat mag de tegenstander van ons verwachten (wat we overduidelijk deden) maar zelf wilden ze er niet aan. Laat al die flauwekul, die je in de eredivisie ziet achterwege. Het ontsiert ons niveau. En verder ook nooit meer over de arbitrage klagen.

André de Winkel

Foto van Melanie Merckx

NB: Ik had geschreven dat het zes-nul was maar bij nader inzien waren het er toch maar vijf. Tekst aangepast.