Vogelwaarde goed uit de startblokken tegen Graauw 4

Vogelwaarde 3 - Graauw 4 [7-2] (Competitie)

Op de tweede zonnige lentedag in oktober kon Graauw 4 aantreden in Vogelwaarde. Manschappen genoeg waren we wel ietwat gehavend door het ontbreken van Remco en Martijn. Steve mocht onder de lat.  Al zijn het grote schoenen om te vullen, we hadden, en hebben, het volste vertrouwen. Gelukkig konden we ook een beroep doen op een verse kracht. Jo zal zich zijn debuut bij Graauw nog wel een paar dagen heugen denken. Het was alweer wat jaren geelden dat hij zijn kicksen aan had.  Tevens wat oproepkrachten die ons van dienst konden zijn, waarvoor onze eeuwige dank.

Wat deze uitwedstrijd betreft hebben we onze beste herinneringen aan seizoen 2015-2016, waar we uit met 2-4 wonnen. Alles wat daarna kwam werden we gewoon te licht bevonden. Zo ook nu weer.

Voor de wedstrijd was er nog even tumult: Bjorn schoot in de warming-up een bal zo hoog over de ballenvanger dat hij achter de goal in een boom bleef steken. Zo’n vijf meter boven de grond. Een bal van 5 euro achterlaten doen we niet dus met slim werk van Mo werd de bal dan eindelijk in de tweede helft uit de boom gered: een klusje van een dik uur. Chapeau! 

Mo op weg om een Bal uit een boom te redden.

Ondertussen: Vogelwaarde begon allerminst met de rem er op. Meteen vanaf de start gingen de aanvallen over en weer en namen ze meteen afstand met een tweetal afstandsschoten die voor elke keeper onhoudbaar waren. Ook voor de afwezige Martijn en aanwezige Steve. De derde goal was een uitgespeelde kans die uiteraard gepaard ging met verkeerde keuzes en tumult om een overtreding die er niet was. Tussen deze doelpunten in nog meer tumult om een niet gegeven strafschop aan Bjorn die door de keeper met een beentje vooruit omver werd gekegeld. Nadat alle woede en verontwaardiging weer gedaald was, konden we weer voetballen en Vogelwaarde nog trakteren op een paar goede counters. Kansloos waren we allerminst alleen in de afwerking mistten we finesse, geluk en het belangrijkste: het doel. We kregen zelf ook nog een doelpunt om de oren.

Na rust een beter Graauw die gewoon weerstand kon bieden aan Vogelwaarde. Ze kwamen goedkoop aan nog twee doelpunten door bij het inkoppen van een corner of vreemde vrije trap slim een zetje te geven waardoor ze dan vrij voor de goal kwamen. Maar goed: het leed was al geleden dus op zoek naar de eretreffers. Die kwam er twee maal door een penalty die ons wel werd gegund. Eerst werd Jo licht aangeraakt waardoor hij ten val kwam wat genoeg was om de dubbele meter van penaltystip aan te laten leggen. Later kregen we er nog een; voor een handsbal bij een corner op inzet van Ronny. Liever had hij een veldgoal gemaakt maar bij het aanleggen vanaf de negen meter schoot hij koeltjes raak. Overigens wisten deze twee heren ook in de eerder genoemde uitwedstrijd te scoren. Goede keus van de verslapen Trainer dus! Uiteindelijk zette de thuisploeg de 7-2 op de borden.

Als we de balans opmaken dan had Vogelwaarde het beste van het spel. Beter en bovenal: het zat ze in de afronding gewoon erg mee. Geluk dwing je in feite zelf af en wij hadden dat allerminst. Als we bij de 2-0 niet op 2-1 kunnen komen maar 3-0 om de oren krijgen dan gaat de wedstrijd een heel andere kant op. Maar er zijn genoeg aanknopingspunten voor de volgende keer. Het vizier moet scherper, de kansen zijn er al: maar dan moet iedereen zijn stinkende best voor elkaar blijven doen. Dan komende punten vanzelf.

André de Winkel